1 listopada, dzień wolny od szkoły, uczniowie mogą odpocząć… Ale nie harcerki!

Skauting to przede wszystkim służba. Na początku są to małe rzeczy (np. podzielenie się kanapką przez Wilczka), ale im bardziej skaut rozwija się, pracuje nad sobą, tym większy nacisk sam kładzie na służbę. W gałęzi zielonej, u harcerek i harcerzy, służba staje się już bardziej wymagająca, jeśli harcerz nie przyniesieni patelni na zbiórkę, zastęp nie będzie miał obiadu… W przypadku przewodniczek i wędrowników służba jest już w pełni nastawiona na drugiego człowieka, aby go zauważyć i jego potrzeby. Ale czy harcerka musi czekać z większą służba? Oczywiście, że nie. Im bardziej dba się o czyste serce, tym bardziej widać potrzeby innych…

Dlatego harcerki z Zastępu Ryś we Wszystkich Świętych już o 8:40 stawił się na plebani, gdzie odbyło się spotkanie organizacyjne dla wolontariuszy kwesty na rzecz domu hospicyjnego św. Józefa w Sopocie. Po krótkim wprowadzeniu przez panią koordynator harcerki ruszyły na wyznaczone miejsce i spędziły wspaniałe 2 godziny (co 2 godziny następuje zmiana wolontariuszy).

To była nie tylko kwesta, zbiórka pieniędzy na rzecz sopockiego hospicjum. To było również spotkanie z drugim człowiekiem, powiedzenie „Dzień dobry”, czy podarowanie uśmiechu ludziom odwiedzających groby najbliższych. To była również pomoc, ta mniejsza i ta większa (np. pomóc w zaniesieniu bagaży z kwiatami, posprzątanie grobu).

Zdjęcia: Listopadowa kwesta 2023

Harcerze spoczywający na sopockich cmentarzach

Sopot to ważne miejsce dla polskich harcerzy. Spoczywają tutaj harcerze z Szarych Szeregów, żołnierze walczący o wolną Polskę. Są to m.in.:

hm. Zygmunt Imbierowicz Miał tylko 10 lat (ur. 1929) gdy rozpoczęła się II Wojna Światowa. Od 1936 roku chodził do Szkoły Podstawowej w Klecku, gdzie był wilczkiem w gromadzie przy miejscowej IX Drużynie Harcerzy im. Mieszka I. W tym czasie zdobywał pierwsze sprawności, jak również został szóstkowym. Po wybuchu wojny miejscowi harcerze sami zgłosili się do obrony swojego miasta Kłecka. 10 letni Zygmunt został gońcem. To był ciężki czas, dopiero w 1943 reaktywowano drużynę, przy której działał przed wojną. Zygmunt Imbierowicz ps. Kupało zgłasza się by pełnić służbę harcerską i składa w święto 3 Maja przyrzeczenie harcerskie i przysięgę Armii Krajowej, zostaje członkiem Szarych Szeregów i zostaje przybocznym drużyny. (cała historia)
	rtm. Marian Podgóreczny Przyszedł na świat w 1927 roku na Kresach. Był drużynowym Tajnej Drużyny Harcerzy, nosił ps. Żbik. Następnie był dowódcą oddziału AK w Rejonie „Strażnica” (Nieśwież), z którym dołączył do zgrupowania AK pod dowództwem cichociemnego por. Adolfa Pilcha „Góra”. Przebył cały 700-kilometrowy szlak bojowy z Puszczy Nalibockiej przez Puszczę Kampinoską, biorąc udział w powstaniu warszawskim, do lasów kieleckich. Marian Podgóreczny zostaje awansowany, jako najmłodszy w pułku (mając 17 lat) na dowódcę 3 sekcji jazdy w 2 plutonie dowodzonym przez wachmistrza Antoniego „Wira” Burdziełowskiego przy grupie kawalerii dowodzonej przez rotmistrza Zdzisława „Nieczaja” Nurkiewicza. Mimo pojmania przez Armię Czerwoną i wyroku śmierci udało mu się uciec. (cała historia)
Jan Kordulski Urodził się w 1922 roku. Przed wojną był harcerzem 25. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Stanisława Żółkiewskiego. Przed samym wybuchem II WŚ został opiekunem zuchów. Do konspiracji przystąpił w 1940 roku i przyjął ps. Żbik. był jednym ze współtwórców żoliborskiego PET-u, która szybko weszła w skład Szarych Szeregów. Z jego grupy wywodzili się najlepsi ludzie, którzy byli kierowani m.in. do Grup Szturmowych, których sam zostaje żołnierzem w 1942. 1 sierpnia 1943 roku przeszedł do kompanii „Agat” Kedywu Komendy Głównej AK (dowodzi tutaj plutonem gospodarczym, następnie 3. drużyną 1. plutonu). W wyniku kolejnej reorganizacji i aresztowania łączniczki w maju 1944, na bazie kompanii „Agat” utworzony został batalion „Parasol”, w którym aktywnie uczestniczy (m.in. uwolnienie więźniów z transportu do KL Auschwitz, udział w przygotowaniach do odbicia z rąk Gestapo Henryka Migdalskiego „Kędziora”). W Powstaniu Warszawskim przeszedł szlak bojowy: Wola Stare Miasto – kanały – Śródmieście – Górny Czerniaków, a jego siostra Elżbieta Kordulska-Górecka-Dybowska ps. „Maryś” dołączyła do 1 kompanii 15 sierpnia na Starym Mieście. (cała historia)

Zdjęcia: Listopadowa kwesta 2023