Tradycja Dnia Skupienia dla Ojców i Wędrowników w 1. Hufcu Garwolińsko-Pilawskim sięga 2008 roku. Dowiedziałem się o nim rok temu, gdy zaczynałem poznawać środowiska skautowe z tradycją. Wtedy było dla mnie za szybko, aby uczestniczyć. W tym roku byłem i był to mój pierwszy Dzień Skupienia.

Informacja na Pomorze o dacie dotarła dość późno, mimo wszystko znalazł się odważny ojciec Wilczków, aby pojechać razem. Do Pilawy zjechało ponad 20 osób – ojców i wędrowników (często byli to ojcowie-wędrownicy), aby Dzień Skupienia rozpocząć od najważniejszej rzeczy – Mszy Świętej o godzinie 9:00.

Tego dnia szczególnie towarzyszyły nam 2 postacie – Najświętsza Maryja Panna (1. sobota miesiąca, przewodniczka Adwentu) oraz ojciec wiary Starego Testamentu – Abraham. On pierwszy wyznaczył drogę, która miała prowadzić do Nowego Testamentu. Nie tylko swoją rodzinę, ale przyszłe pokolenia i wszystkich ludzi na przyjęcie Zbawiciela – mówił ks. Kacper Rysak podczas Mszy Świętej.

Po Mszy rozpoczął się blok konferencyjny, na którym ks. Kacper przedstawił życie, rodzinę, otoczenie społeczne i kulturowe Abrama. Długa była droga Abrama do Jedynego Boga, bo trwała prawie 100 lat.

Przed 13:00 podzieliliśmy się na 3 ekipy do gotowania i razem udaliśmy się na wędrówkę do pobliskich lasów. Na miejscu sprawnie, rozmawiając i dyskutując, ugotowaliśmy na ogniu syty obiad. Na koniec uprzątaliśmy tymczasowe obozowisko, aby nie został po nas żaden ślad..

Drogę powrotną spędziliśmy na wspólnym Różańcu, a w salce ks. Kacper skończył konferencję o życiu Abrahama. Czy wiedziałeś, że syn Izaak miał aż 37 lat, gdy miał zostać ofiarowany Bogu? Najczęściej w filmach, opowiadaniach przedstawiany jest jako nastolatek. Wtedy Abraham miał prawie 140 lat… Abraham przez całe swoje życie miał inne propozycje, inne możliwości. Na początku nieświadomie wybierał Boga, a później mocno świadomie, mimo otaczającego świata podążał za Bogiem.

Po zmroku udaliśmy się na Adorację Najświętszego Sakramentu do kościoła Matki Bożej Kodeńskiej w Pilawie i wróciliśmy podsumować Dzień Skupienia. Tak podsumował jeden z uczestników, Piotr:

Bóg pragnie prawdy – chce, byśmy ją wypowiedzieli i uświadomili sobie, na jakim etapie naszej wiary się znajdujemy. Tak było w przypadku Abrama, który otwarcie mówił Bogu o swojej utracie cierpliwości w oczekiwaniu na obiecanego syna. Mimo to Abram wierzył Bogu, który dawał mu znaki i objawiał tajemnice tym, którzy Mu ufają.
Bóg pragnie pokazać nam, jak piękne jest życie z Nim. Mamy się przebudzić z duchowego letargu – z poczucia, że jest ‘dobrze’ lub ‘źle’…

Konferencja była bardzo głęboka i tak jak wiele osób zauważyło zostanie z nami na długo, aby ciągle na nowo ją rozważać i odkrywać. A doświadczenie wędrówki, nawet krótkiej, pokazuje styl wędrowniczy i jak niewiele potrzeba człowiekowi do pełni szczęścia…

PS: Jeden z ojców podczas przygotowywania posiłku zapytał, czemu tyle drogi poświęciliśmy aby przyjechać do małego miasteczka jakim jest Pilawa… Potrzebowałem chwili, aby zebrać myśli. Uważam, że duchowo jest to najsilniejsze środowisko skautowe. Każde spotkanie z druhami z GarPil, nawet z młodymi szefami uczy i wskazuje kierunek, którym kieruje się cała Federacja Skautingu. Często organizując zbiórki jednostek nie zauważamy, że wszyscy jako skauci i chrześcijanie mamy jeden cel dla nas i bliskich – Niebo.

Zdjęcia: 740 GarPil – Dzień Skupienia 2024

Notatka z 2014 roku o : 6. Adwentowy Dzień Skupienia Ojców i Wędrowników