W gromadach Wilczki przygotowują się do Obietnicy Wilczka m.in. poprzez zaliczanie zadań z książeczki Mowgli. To ważny etap, w którym dzieci uczą się nowych umiejętności, stają się coraz bardziej samodzielne i odkrywają świat przyrody, wspólnoty i wiary.
Chcę przypomnieć, że każde dziecko jest inne i dlatego zadania zawsze dostosowuje się do jego możliwości. Liczy się staranie i widoczny postęp, a nie perfekcja w wykonaniu.
👉 Kilka przykładów:
- Pierwsze kroki w Dżungli – dla jednego Wilczka wyzwaniem jest zapamiętanie bohaterów Księgi Dżungli i rozróżnienie, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem Mowgliego. Inny opowie całą historię bez problemu, więc można go zachęcić do narysowania zwierząt w kronice albo przygotowania krótkiej scenki.
- Prawo Wilczka i hasło – jedni uczą się ich na pamięć bardzo szybko, inni potrzebują zabawy czy gry, aby lepiej je zrozumieć i przyswoić. W tej nauce ważniejsze jest zrozumienie sensu niż mechaniczne powtarzanie.
- Św. Franciszek – jeśli dziecko opowie inną historię niż ta z książeczki Mowgliego, to także dobrze. Ważne, aby próbowało zapamiętać i przekazać własnymi słowami. Gdy czegoś zabraknie, można spokojnie dopowiedzieć i wyjaśnić.
- Przyroda – zadanie z 5 gatunkami drzew czy 5 dzikimi zwierzętami żyjącymi w Polsce można zaliczać na różne sposoby. Jeden Wilczek wymieni je od razu, inny lepiej zapamięta podczas spaceru, pokazując i nazywając je w naturalnym otoczeniu.
- Porządek na co dzień – jednym chłopcom przychodzi łatwo codzienne sprzątanie ubrań, biurka czy pakowanie się do szkoły, inni bardzo się rozpraszają i nie są w stanie utrzymać „idealnego” porządku. Tu liczy się wysiłek i postęp – jeśli Wilczek zaczyna sprzątać częściej niż dotychczas i widać, że się stara, to dla niego jest to realny krok naprzód. Celem tego zadania jest nauka odpowiedzialności i kształtowanie dobrych nawyków, a nie wymóg perfekcyjnej czystości.
Dzięki takim zadaniom dziecko uczy się uczenia się – zapamiętywania, wyłapywania najważniejszych treści, opowiadania własnymi słowami i wyciągania wniosków. To praktyka, która rozwija nie tylko pamięć, ale i uwagę.
To także dobry moment, aby rodzic spędził czas z dzieckiem: wspólnie zajrzał do książeczki Mowgliego, posłuchał opowieści o tym, co było na zbiórce, czy pomógł uporządkować kronikę. W ten sposób Wilczek doświadcza, że to, czego uczy się w gromadzie, ma wartość także w domu i w rodzinie.
Najważniejsze, by zadania były wyzwaniem, ale osiągalnym. Wspieramy dzieci tam, gdzie potrzebują pomocy, i dajemy im przestrzeń na samodzielność tam, gdzie już potrafią sobie poradzić.
W ten sposób Wilczki dojrzewają do swojej Obietnicy, z poczuciem, że to ich własne osiągnięcie, zdobyte w radości i wysiłku.
Zadania, które mogą zaliczać rodzice do Obietnicy Wilczka:
- Jesteś dzieckiem Bożym
- 1. Umiesz czynić znak krzyża, wiesz, co on oznacza.
- 2. Znasz modlitwy „Ojcze nasz”, „Pod Twoją obronę”, „Zdrowaś Maryjo” i „Chwała Ojcu”.
- 4. Umiesz odpowiednio zachować się w kościele, wiesz, dlaczego kościół jest nazywany domem Bożym.
- Starasz się być uczynnym
- 1. Jesteś zawsze uprzejmy, grzecznie się witasz i żegnasz; używasz zwrotów. „przepraszam”, „proszę” i „dziękuję”
- 2. Każdego dnia czynisz przynajmniej jeden dobry uczynek.
- 3. Starasz się być pilnym uczniem, zawsze odrabiasz zadania domowe.
- 4. Starasz się dbać o porządek; codziennie sprzątasz swoje ubrania, porządkujesz biurko i pakujesz się do szkoły.
- Starasz się być uczynnym
- 1. Potrafisz rozpoznać 5 gatunków drzew.
- 2. Znasz zwyczaje 5 dzikich zwierząt żyjących w Polsce.
Akela 3. Gromady Gdańskiej, szef Ekipy IT
