Znaczenie apelu
Przy apelu naocznie doświadcza się jedności drużyny. Apel pokazuje, iż każdy w drużynie ma swoje miejsce: harcerz w swoim zastępie, zastęp w drużynie, wszyscy razem tworzymy całość.
Na obozie ma on miejsce codziennie rano w celu wciągnięcia flag. Drużyna na apel zbiera się również z okazji wszystkich obrzędów harcerskich, na rozpoczęcie oraz zakończenie wyjazdów drużyny itp.
Poza apelami „uroczystymi” drużyna zbiera się także na apele „techniczne” (np. wytłumaczenie reguł gry), które nie muszą zawierać wszystkich elementów opisanych w ceremoniale.
Styl apelu
Apel odbywa się zawsze zgodnie z ceremoniałem FSE. Przy- bywamy nań zastępem, w komplecie, z proporcem, szybko, w porządku i w mundurach.
Drużyna na apelu tworzy prostokąt, przy czym jeden bok zajmują szefowie. Zastępy nie ustawiają się losowo, lecz każdy ma swoje określone miejsce. Podobnie w zastępie harcerze ustawiają się według numeru w zastępie.
(Po prawej stoi zastępowy, obok niego harcerze od najwyższego nu meru do najniższego, szereg zamyka czołowy. Kolejność w zastępie jest ustalona wg posiadanego stopnia (daty zdobycia) oraz daty złożenia Przyrzeczenia).
Podczas apelu przybieramy, w zależności od momentu, dwie postawy:
- postawę „spocznij”, która powinna być naturalna, bez „sflaczenia”, dłonie złożone za plecami na wysokości pasa, nogi prosto i stopy lekko rozstawione,
- postawę „baczność”, która wyraża naszą gotowość do służby i oznacza naszą wspólną wolę. Ta postawa pod- kreśla istotne chwile podczas apelu: ceremoniał flag, obrzędy harcerskie (Przyrzeczenie itp.) oraz wydarzenia dotyczące honoru drużyny (przyznanie stopnia, sprawności, wstążek…).
Podczas całego apelu mówi tylko drużynowy. Harcerze odpowiadają jedynie na wezwania. Ta zasada powinna być ściśle przestrzegana, ponieważ inaczej apel traci cały swój charakter i siłę wyrażania naszej jedności.
Przydatne
